Dogen Kigen
1.2
[Dogen] nauczając, opowiadał: „Pewien człowiek twierdził: 'Jestem chory i nie jestem [odpowiednim] naczyniem [dla dharmy]. Nie jestem w stanie studiować Drogi. Otrzymawszy sedno nauki Buddhy, pragnę żyć sam, w odosobnieniu, i zakończyć to życie pełne troski o własne ciało, i wyleczyć chorobę'”. [Dogen] tak na to odpowiedział: „Święci z przeszłości niekoniecznie posiadali kości ze złota. Czyż starożytni odznaczali się jakimiś szczególnymi zdolnościami? Od śmierci Buddhy Siakiamuniego nie minęło jeszcze tak wiele czasu i kiedy pomyślimy o ludziach żyjących w jego czasach, nie byli oni [szczególnie] wybitni. Byli [pośród nich] zarówno tacy, co czynili dobro, jak i tacy, co czynili zło. Wśród w pełni wyświęconych mnichów byli również złoczyńcy oraz tacy, którzy byli najgorszymi naczyniami. Jednak nie było ani jednego, który by myślał o sobie tak źle, by nie wzbudzić w sobie umysłu Drogi i nie praktykować, uważając, że jest niewłaściwym naczyniem.
Jeśli w obecnym życiu nie będziesz praktykował Drogi, w którym z [przyszłych] żywotów staniesz się naczyniem [dharmy] czy człowiekiem nietkniętym chorobą? Nie myśl jedynie o swym ciele i życiu, wzbudź w sobie umysł [przebudzenia] i praktykuj; to najważniejsze w podążaniu Drogą”.
Shobogenzo Zuimonki to zbiór krótkich kazań Dogena Zenji, spisanych przez Kouna Ejo, jego najbliższego ucznia, a zarazem następcę i dzierżawcę linii. Zapraszamy do zapoznania się z naukami zbioru, których polskie tłumaczenie będziemy publikować cyklicznie na stronie Engakuin (autorem tłumaczeń jest Hojun Łukasz Szpunar).
