Na przełomie okresu Edo (1600-1868) i ery Meiji (1868-1912) buddyzm instytucjonalny w Japonii musiał stawić czoło najsilniejszemu atakowi w swej dotychczasowej historii. W rezultacie doprowadziło to do całkowitej reorganizacji struktur religijnych i zupełnie nowych relacji ze świecką częścią społeczeństwa.

Wewnętrzna słabość, polityczne prześladowanie, brak popularności wśród społeczeństwa oraz konieczność ustosunkowania się do coraz szybciej rozwijającego się chrześcijaństwa – spowodowały, że różne odłamy religii buddyjskiej zmuszone były do przeprowadzenia wewnętrznych reform, by sprostać wymaganiom czasu i przetrwać. Dla buddyzmu japońskiego był to moment zwrotny w całej historii tej religii, który pokazywał na ile poszczególne szkoły buddyjskie są elastyczne i gotowe na to, by obrać nowy kierunek rozwoju.

Jedną z najbardziej prężnych świeckich organizacji państwowych była organizacja wspierająca szkołę soto, która miała swoje ośrodki w różnych częściach kraju i silnie zaangażowana była w różnego rodzaju działalność społeczną, przede wszystkim skupiała się na niesieniu pomocy chorym, biednym oraz poszkodowanym w wypadkach. Kluczową rolę w stowarzyszeniu odegrał Ouchi Seiran (1845-1918), redaktor w wydawnictwie buddyjskim, a zarazem jeden z czołowych reformatorów buddyzmu w erze Meiji. Starał się on organizować konferencje, kursy edukacyjne oraz wydawać publikacje, takie jak np. czasopismo skupione wokół organizacji wspierającej szkołę soto i propagować nauki buddyjskie zarówno wśród mnichów jak i w kręgach świeckich. Założeniem periodyku było również szkolenie wyznawców tak, aby osiągnęli spokój umysłu w oparciu o doktrynę szkoły dzięki zasadzie „wrodzonego przebudzenia i cudownej praktyki”. Owocem działalności towarzystwa było wydanie w 1888 roku „Znaczenia praktyki-i-przebudzenia” dla świeckich wyznawców w tradycji soto. Był to zbiór fragmentów pochodzących w większości z „Shobogenzo” Dogena, założyciela szkoły, oraz „Sutry sieci Brahmy” ułożone w całość, tym samym prezentujące w prosty sposób sedno nauk zen soto i ukazujący w jasny sposób nacisk, jaki zaczęto kłaść na propagowanie doktryny pośród świeckich wyznawców.

Tekst w formacie PDF dostępny pod linkiem.